Μελετώντας τις Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής: Η συστημική Θεώρηση

Οι πρώτοι θεραπευτές από τον χώρο της Οικογενειακής Θεραπείας που μελέτησαν και δούλεψαν θεραπευτικά με οικογένειες με μέλος με Ψυχογενή Ανορεξία ήταν η Σελβίνι Παλατσόλι και ο Σαλβαντόρ Μινούτσιν. Η ανάγκη να κατανοηθεί και να αντιμετωπιστεί μία τόσο δύσκολη και πολύπλοκη διαταραχή, όπως αυτή της Ψυχογενούς ανορεξίας, μέσα στο πλαίσιο που αυτή εκδηλώνεται, οδήγησε τον επιστημονικό ψυχοθεραπευτικό χώρο στην παρατήρηση της οικογένειας ως φυσικού συστήματος, μέσα στο οποίο εμφανίζεται και εκδηλώνεται η ψυχοπαθολογία του ατόμου-μέλους της οικογένειας.

Ο ρόλος του διαιτολόγου-διατροφολόγου στη θεραπεία των Διαταραχών Πρόσληψης Τροφής είναι πολυσύνθετος. Η συμμετοχή του στη διεπιστημονική θεραπευτική ομάδα, ως επαγγελματία υγείας με δεξιότητες συμβουλευτικής, είναι αναγκαίο να διακρίνεται από ξεκάθαρα όρια και να ακολουθεί το ρυθμό και την πορεία της συνολικής θεραπείας.

Μ. Χριστοπούλου, 

Διαιτολόγος - Διατροφολόγος, RD,  Master Practitioner in Eating Disorders &Obesity

H τρίτη διαδικτυακή συνάντηση του σεμιναρίου επικεντρώθηκε κυρίως στον τρόπο που αντιλαμβάνεται η θεραπεία σχημάτων τις διαταραχές πρόσληψης τροφής και τις θεραπευτικές τεχνικές για την αντιμετώπιση τους. Κάποια από τα σχήματα που συναντάμε συχνά στις διαταραχές πρόσληψης τροφής είναι η συναισθηματική στέρηση, η ελαττωματικότητα/ ντροπή, η κοινωνική απομόνωση και τα ανελαστικά στάνταρ.

Η ψυχαναλυτική θεωρία, μία από τις πιο ολοκληρωμένες θεωρίες που διαθέτουμε για τον ανθρώπινο ψυχισμό, είναι κατεξοχήν εκείνη που συνδέει το σωματικό με το ψυχικό. Ως εκ τούτου, η συμβολή της ψυχαναλυτικής βιβλιογραφίας στη μελέτη της ψυχοπαθολογίας των διαταραχών πρόσληψης τροφής, των σοβαρών αυτών ψυχιατρικών διαταραχών που εμπλέκουν στη συμπτωματολογία τους με τρόπο τόσο άμεσο το σώμα, υπήρξε και παραμένει καθοριστικής σημασίας.